De nieuwe religies die de wereld verwerpen zijn voornamelijk, maar niet uitsluitend, varianten of afleidingen van het hindoeïsme of het boeddhisme, in welke religies deze oriëntatie meestal de boventoon voert. Sommige (maar niet alle) nieuwe christelijke fundamentalistische instanties werken binnen het raamwerk van een ethiekregel volgens welke de verwerping van de wereld de boventoon voert. Aanhangers van deze religies zetten typisch de eigentijdse, materiele, westerse waarden opzij. Ze kunnen een gemeenschappelijke leefstijl en misschien zelfs een leefstijl in communes aan gaan nemen en in nieuwe religies die van oosterse herkomst zijn, aanvaarden aanhangers typisch wat voor ons westerlingen vreemde begrippen zijn. In sommige gevallen kunnen ze oosterse talen voor verering leren en afstand doen van de westerse moraal en gewoonten ten gunste van andere taboes en verboden op het gebied van seksualiteit, sociale contacten, dieet, en zelfs kleding. De International Society for Krishna Consciousness (de Hare Krishna beweging) is misschien wel de meest opvallende beweging van dit soort, maar sommige met dezelfde overtuigingen kunnen gevonden worden in de Divine Light Mission en, zelfs hoewel ze beweert christelijk te zijn, in de unification kerk (de Moonies).
Naar de aard van deze oriëntatie zijn sommige wereld-verwerpende bewegingen ertoe geneigd om “totalistisch” te zijn, dat wil zeggen dat ze geneigd zijn te verwachten dat hun aanhangers zich helemaal aan hun geloof zullen geven en zich er helemaal voor in zullen zetten om alle onderdelen van hun leven in te richten volgens het geloof waar ze zich aan hebben verbonden. Dit wordt natuurlijk het gemakkelijkst gerealiseerd waar de beweging van aanhangers verwacht dat ze in gemeenschappen gaan leven. In veel opzichten lijkt die eis veel op de eis die gesteld wordt aan leden van kloosterordes (zowel christelijk als boeddhistisch). Er zijn wereld-verwerpende religies die de algehele scheiding van de bredere maatschappij die met het leven in gemeenschappen bereikt wordt, niet bepleiten. Deze bewegingen bieden in het algemeen een veelomvattend en vaak complex metafysisch systeem waarbinnen hun aanhangers opgedragen worden om intellectuele antwoorden te vinden op vragen betreffende de ultieme betekenis van het leven en het doel ervan. De meer gevorderde niveaus van metafysische leerstellingen kunnen vaak geheim zijn en alleen beschikbaar voor aanhangers. Tot dergelijke religies behoren theosofie, antroposofie en het gurdjieffisme. De mystieke inspanning hoeft echter niet altijd activiteiten voor het sociale voordeel uit te sluiten, zelfs als er ook een element van sociale terugtrekking aanwezig is: de onderwijsmogelijkheden voor gehandicapte kinderen die door de antroposofen beheerd worden, maken dat goed duidelijk.
