De Scientology Axioma’s zijn in 1954 geschreven door L. Ron Hubbard en vormen een samenvatting van alle eerdere Axioma’s en Logica’s. Deze Axioma’s zijn waarheden die worden bewezen door al het leven en representeren de meest kort en bondige samenvatting van wijsheid over de aard van de menselijke geest.

Axioma 1

Leven is in wezen een Staticum.

Definitie: Een Levensstaticum heeft geen massa, geen beweging, geen golflengte en geen plaats in ruimte of in tijd. Het heeft het vermogen om te postuleren en om waar te nemen.

Axioma 2

Het Staticum is in staat om te considereren, postulaten te maken, en opinies te hebben.

Axioma 3

Ruimte, energie, voorwerpen, vorm en tijd zijn het resultaat van consideraties die het Staticum gemaakt heeft en/of waar het Staticum mee heeft ingestemd. Ze worden enkel waargenomen omdat het Staticum considereert dat hij ze kan waarnemen.

Axioma 4

Ruimte is een gezichtspunt met betrekking tot dimensie.

Axioma 5

Energie bestaat uit gepostuleerde deeltjes in de ruimte.

Axioma 6

Voorwerpen bestaan uit gegroepeerde deeltjes en ook uit massieve massa’s.

Axioma 7

Tijd is in wezen een postulaat, dat ruimte en deeltjes zullen blijven bestaan.

Axioma 8

De ogenschijnlijkheid van tijd is de verandering van positie van deeltjes in de ruimte.

Axioma 9

Tijd manifesteert zich voornamelijk in verandering.

Axioma 10

Het hoogste doel in dit Universum is het creëren van een effect.

Axioma 11

Er zijn vier consideraties die leiden tot verschillende condities van bestaan:

a. Als-isheid is de conditie van onmiddellijke creatie zonder dat zij blijft bestaan; het is de conditie van bestaan die aanwezig is op het moment van creatie en het moment van vernietiging, en verschilt van andere consideraties in het feit dat ze geen voortbestaan bevat.

b. Alter-isheid is de consideratie die in een Als-isheid verandering en daardoor tijd en voortduring introduceert, om voortduring te bewerkstelligen.

c. Isheid is een ogenschijnlijkheid van bestaan die veroorzaakt wordt door de continue wijziging van een Als-isheid. Wanneer hiermee is ingestemd, wordt het Realiteit genoemd.

d. Niet-isheid is de poging om Isheid aan te pakken door de conditie ervan met gebruik van kracht te reduceren. Het is een ogenschijnlijkheid en kan een Isheid niet geheel laten verdwijnen.

Axioma 12

De primaire voorwaarde voor elk universum is dat twee ruimten, energieën of voorwerpen niet dezelfde ruimte mogen innemen. Wanneer deze conditie geweld wordt aangedaan (door een perfect duplicaat), wordt de ogenschijnlijkheid van elk universum of elk deel ervan tenietgedaan.

Axioma 13

De Actiecyclus van het fysisch universum is: Creatie, Voortbestaan, Vernietiging.

Axioma 14

Voortbestaan wordt tot stand gebracht door Alter-isheid en Niet-isheid, waarmee de voortduring verkregen wordt die bekendstaat als tijd.

Axioma 15

Creatie wordt tot stand gebracht door een Als-isheid te postuleren.

Axioma 16

Volledige vernietiging wordt bereikt door het postuleren van de Als-isheid van elke vorm van bestaan en de delen ervan.

Axioma 17

Nadat het Staticum Als-isheid gepostuleerd heeft, gebruikt het Alter-isheid; het brengt op die manier de ogenschijnlijkheid van Isheid teweeg en verkrijgt zo Realiteit.

Axioma 18

Door Niet-isheid te gebruiken, veroorzaakt het Staticum het voortduren van ongewenste vormen van bestaan en veroorzaakt op die manier onwerkelijkheid, wat vergeetachtigheid, bewusteloosheid en andere ongewenste staten omvat.

Axioma 19

Door het Staticum ertoe te brengen elke conditie te Als-issen, neemt de invloed van die conditie af.

Axioma 20

Door het Staticum ertoe te brengen een perfect duplicaat te creëren, wordt de verdwijning van elke vorm van bestaan veroorzaakt, of van een deel daarvan.

Een perfect duplicaat is een aanvullende creatie van het voorwerp, zijn energie en ruimte, in zijn eigen ruimte, zijn eigen tijd, met gebruikmaking van zijn eigen energie. Dit doet de voorwaarde dat twee voorwerpen niet dezelfde ruimte mogen innemen geweld aan en veroorzaakt de verdwijning van het voorwerp.

Axioma 21

Begrip is samengesteld uit Affiniteit, Realiteit en Communicatie.

Axioma 22

Aan Niet-isheid doen, vermindert Begrip.

Axioma 23

Het Staticum heeft het vermogen tot totale Wetendheid. Totale Wetendheid zou uit totale ARC bestaan.

Axioma 24

Totale ARC zou het verdwijnen van alle mechanische condities van bestaan tot gevolg hebben.

Axioma 25

Affiniteit is een schaal van houdingen die vanaf de co-existentie van Statica, door de tussenplaatsing van afstand en energie om identiteit te creëren, afloopt naar dichte nabijheid, die echter een mysterie is.

Door het toepassen van Isheid (Zijndheid) en Niet-isheid (weigeren om te Zijn) loopt de individualisering vanaf de Wetendheid van volledige identificatie naar beneden via de introductie van steeds meer afstand en steeds minder duplicatie, via het Kijken, het Emotioneel zijn, het zich Inspannen, het Denken, het Symboliseren, het Eten, het met Seks bezig zijn, en zo verder tot Niet-wetendheid (Mysterie). Tot het punt van Mysterie is bereikt is enige communicatie mogelijk, maar zelfs op het niveau van Mysterie blijft een poging tot communiceren doorgaan. In het geval van een individu hebben we hier een geleidelijke achteruitgang vanaf het geloof dat hij volledige Affiniteit kan hebben, tot aan de overtuiging dat alles een volledig Mysterie is. Elk individu bevindt zich ergens op deze Weten tot Mysterie Schaal. De oorspronkelijke Tabel voor de Evaluatie van de Mens was het Emotiegedeelte van deze schaal.

Axioma 26

Realiteit is de overeengekomen ogenschijnlijkheid van het bestaan.

Axioma 27

Een Werkelijkheid kan voor iemand persoonlijk bestaan, maar wanneer anderen ermee hebben ingestemd kan men zeggen dat het een Realiteit is.

De structuur van Realiteit is vervat in Isheid, die bestaat uit Als-isheid en Alter-isheid. Isheid is een ogenschijnlijkheid, geen Werkelijkheid. De Werkelijkheid is een Als-isheid die veranderd is teneinde een voortduring te verkrijgen.

Het toepassen van Niet-isheid heeft irrealiteit en haar ogenschijnlijkheid tot gevolg.

Axioma 28

Communicatie is de consideratie en actie van het voortdrijven van een impuls of deeltje vanuit een punt van oorsprong over een afstand naar een punt van ontvangst, met de intentie om op dat punt van ontvangst een duplicatie en begrip tot stand te brengen van datgene wat uit het punt van oorsprong was voortgekomen.

De Communicatieformule is: Oorzaak, Afstand, Effect, met Intentie, Aandacht en Duplicatie met Begrip.

De onderdelen waar Communicatie uit bestaat zijn: Consideratie, Intentie, Aandacht, Oorzaak, Punt van Oorsprong, Afstand, Effect, Punt van Ontvangst, Duplicatie, Begrip, de Snelheid van de impuls of het deeltje, Nietsheid of Ietsheid. Een geen-Communicatie bestaat uit Barrières. Barrières bestaan uit Ruimte, Tussenplaatsingen (zoals muren en schermen van snel bewegende deeltjes) en Tijd. Een communicatie hoeft per definitie niet in twee richtingen te gaan. Wanneer een communicatie wordt beantwoord, wordt de Formule herhaald waarbij het Punt van Ontvangst nu een Punt van Oorsprong wordt en het vorige Punt van Oorsprong nu een Punt van Ontvangst wordt.

Axioma 29

Om een Als-isheid te laten voortduren, moet men de creatie ervan aan een andere bron toeschrijven dan zichzelf. Anders zou de verdwijning ervan veroorzaakt worden doordat hij ernaar kijkt.

Een ruimte, energie, vorm, voorwerp, individu of conditie van het fysisch universum kan alleen bestaan wanneer er in de oorspronkelijke Als-isheid een wijziging is opgetreden om te voorkomen dat een terloopse blik deze doet verdwijnen. Met andere woorden, alles wat voortduurt moet een “leugen” bevatten, zodat de oorspronkelijke consideratie niet volledig gedupliceerd wordt.

Axioma 30

De algemene regel van auditing is dat alles wat ongewenst is en toch voortduurt, tot in detail bekeken moet worden; op welk moment het zal verdwijnen.

Als het slechts gedeeltelijk wordt bekeken, neemt ten minste de intensiteit ervan af.

Axioma 31

Goedheid en Slechtheid, Schoonheid en Lelijkheid, elk is een consideratie; ze berusten alleen op opinie.

Axioma 32

Alles wat niet rechtstreeks geobserveerd wordt, heeft de neiging om voort te duren.

Axioma 33

Elke Als-isheid die gewijzigd wordt door Niet-isheid (door kracht), heeft de neiging om voort te duren.

Axioma 34

Elke Isheid heeft, wanneer hij door kracht veranderd wordt, de neiging om voort te duren.

Axioma 35

De Ultieme Waarheid is een Staticum.

Een Staticum heeft geen massa, betekenis of beweeglijkheid, geen golflengte, geen tijd, geen plaats in de ruimte en geen ruimte.

De technische benaming hiervoor is “Fundamentele Waarheid”.

Axioma 36

Een leugen is een tweede postulaat, verklaring of omstandigheid, bedoeld om een eerder postulaat te verbergen dat mag blijven bestaan.

Voorbeelden:

Een beweging of een wijziging van een deeltje van de ene positie naar een andere is noch een waarheid noch een leugen.

Een leugen is een bewering dat een deeltje dat bewoog, niet bewogen heeft of een bewering dat een deeltje dat niet bewoog, bewogen heeft.

De fundamentele leugen is dat een consideratie die gevormd was, niet gevormd was of dat zij anders was.

Axioma 37

Wanneer een primaire consideratie wordt gewijzigd maar nog altijd bestaat, dan is er wat de veranderde consideratie betreft, voortduring tot stand gebracht.

Alle voortduring is afhankelijk van de Fundamentele Waarheid, maar de voortduring betreft de veranderde consideratie, omdat de Fundamentele Waarheid noch voortduring noch geen-voortduring kent.

Axioma 38

1: Domheid is de onbekendheid met consideratie.

2: Mechanische Definitie: Domheid is de onbekendheid met tijd, plaats, vorm en gebeurtenis.

1: Waarheid is de exacte consideratie.

2: Waarheid is de exacte tijd, plaats, vorm en gebeurtenis.

Dus zien we dat het niet erin slagen om de Waarheid te ontdekken tot domheid leidt.

Dus zien we dat de ontdekking van de Waarheid tot een Als-isheid leidt, zoals proefondervindelijk blijkt.

Dus zien we dat een Ultieme Waarheid geen tijd, plaats, vorm of gebeurtenis kent.

We bemerken dus vervolgens dat we alleen een voortduring tot stand kunnen brengen wanneer we een waarheid verhullen.

Liegen is het veranderen van tijd, plaats, gebeurtenis of vorm.

Liegen wordt Alter-isheid en dit wordt domheid.

(De zwartheid van cases is een opeenhoping van de leugens van de case zelf of van die van iemand anders.)

Alles wat voortduurt, moet Als-isheid vermijden. Dus moet alles, wil het blijven voortbestaan, een leugen bevatten.

Axioma 39

Het leven poneert problemen teneinde die zelf op te lossen.

Axioma 40

Elk probleem moet, om een probleem te zijn, een leugen bevatten. Als het waarheid zou zijn, zou het verdwijnen.

Een “onoplosbaar probleem” zou de grootste mate van voortduring kennen. Het zou ook het grootste aantal gewijzigde feiten bevatten.

Om een probleem te creëren moet men Alter-isheid introduceren.

Axioma 41

Datgene waarin Alter-isheid wordt geïntroduceerd, wordt een probleem.

Axioma 42

Mert (Materie, Energie, Ruimte, Tijd) duurt voort omdat het een probleem is.

Het is een probleem omdat het Alter-isheid bevat.

Axioma 43

Tijd is de voornaamste bron van onwaarheid.

Tijd geeft uitdrukking aan de onwaarheid van elkaar opvolgende consideraties.

Axioma 44

Theta (het Staticum) heeft geen plaats in Materie, Energie, Ruimte of Tijd. Hij is in staat tot considereren.

Axioma 45

Theta kan zichzelf geplaatst achten; op dat moment wordt hij geplaatst en wordt in die mate een probleem.

Axioma 46

Theta kan door zijn consideraties een probleem worden, maar dan wordt hij Mert.

Een probleem is in zekere mate Mert. Mert is een probleem.

Axioma 47

Theta kan problemen oplossen.

Axioma 48

Het leven is een spel waarin Theta als het Staticum de problemen van Theta als Mert oplost.

Axioma 49

Om een probleem op te lossen hoeft men alleen maar theta de oplosser te worden, in plaats van theta het probleem.

Axioma 50

Theta als Mert moet consideraties bevatten die leugens zijn.

Axioma 51

Omdat postulaten en levende communicatie geen Mert zijn en superieur zijn aan Mert, kunnen ze verandering in Mert teweegbrengen zonder voortduring van Mert te veroorzaken. Daarom kan auditing plaatsvinden.

Axioma 52

Mert blijft bestaan en neemt vastere vorm aan in die mate dat er geen leven aan geschonken wordt.

Axioma 53

Om gegevens te ordenen en met elkaar in verband te brengen, heeft men een Stabiel Gegeven nodig.

Axioma 54

Zowel het kunnen verdragen van verwarring als het bezitten van een overeengekomen Stabiel Gegeven, ten opzichte waarvan men de gegevens in een verwarring kan ordenen en met elkaar in verband kan brengen, zijn op hetzelfde moment noodzakelijk om op de acht drijfveren op een geestelijk gezonde wijze te kunnen reageren. Hiermee is geestelijke gezondheid gedefinieerd.

Axioma 55

De Actiecyclus is een consideratie. Creëren, Voortbestaan, Vernietigen, de Actiecyclus die de GE geaccepteerd heeft, is slechts een consideratie die de thetan kan veranderen door een nieuwe consideratie of andere actiecyclussen te maken.

Axioma 56

Theta brengt orde in chaos.

Logisch gevolg: Chaos brengt wanorde in theta.

Axioma 57

Orde manifesteert zich wanneer theta de beschikking heeft over Communicatie, Controle en Hebbendheid.

Definities:

Communicatie: de uitwisseling van ideeën door ruimte.

Controle: positief postuleren, wat intentie is, en de uitvoering ervan.

Hebbendheid: datgene wat het ervaren van massa en druk toelaat.

Axioma 58

Intelligentie en oordeelsvermogen worden afgemeten aan het vermogen om relatieve belangrijkheden te evalueren.

Logisch gevolg: Het vermogen om te evalueren wat de belangrijke van de onbelangrijke zaken onderscheidt, is de hoogste functie van logica.

Logisch gevolg: Identificeren is het aan alles een gelijke belangrijkheid toekennen.

Logisch gevolg: Identificeren is het onvermogen om verschillen in tijd, plaats, vorm, samenstelling of belangrijkheid te evalueren.

Het bovenstaande is een samenvatting van staten van zijn die kunnen worden gebruikt om te creëren, voortduring te bewerkstelligen of te vernietigen.

OOK AL HEEFT HIJ INGESTEMD MET DE MECHANISCHE ASPECTEN EN HOUDT HIJ VAST AAN DATGENE WAARMEE HIJ HEEFT INGESTEMD, KAN DE THETAN TOCH ONTELBARE POSTULATEN MAKEN DIE DOOR HUN TEGENSTRIJDIGHEID EN COMPLEXITEIT MENSELIJK GEDRAG KUNNEN CREËREN, VOORTDURING VAN MENSELIJK GEDRAG KUNNEN BEWERKSTELLIGEN EN MENSELIJK GEDRAG KUNNEN VERNIETIGEN.

DOWNLOAD HET WITBOEK