Geen enkele definitieve definitie van religie is geaccepteerd door alle geleerden, maar een aantal elementen, weergegeven in de juiste abstracte termen, wordt vaak in verschillende combinaties gebruikt als de kenmerken van religie. Deze omvatten geloofsovertuigingen, praktijken, relaties en instellingen die te maken hebben met:
a) bovennatuurlijke krachten, macht(en), wezens of doelen;
b) de grootste zorgen van de mens;
c) heilige objecten (dingen die apart gehouden worden en verboden zijn) van spirituele devotie;
d) een instantie die de bestemming van de mens in de hand heeft;
e) de reden van het zijn;
f) een bron van bovenzintuiglijke kennis of wijsheid;
g) het collectieve kenmerk van religieus leven.
De gevolgen en functies van religie worden aangegeven als:
a) beraadslagen over de identiteit van de groep en/of het individu;
b) het neerzetten van een oriëntatie raamwerk;
c) de opzet mogelijk maken van een door de mens opgebouwd universum van betekenis;
d) geruststelling en troost geven over vooruitzichten op hulp en verlossing;
e) menselijke verzoening bewerkstelligen en het behoud van een morele samenleving.
Terwijl deze eigenschappen door geleerden algemeen geaccepteerd zouden worden als kenmerken voor de meeste, zo niet alle, religies, kunnen ze te algemeen blijken om gemakkelijk toegepast te kunnen worden in de praktijk, wanneer moderne regeringen of rechterlijke machten geconfronteerd worden met de taak om de juiste criteria toe te passen op een van de vele, zeer verschillende, nieuwe of onlangs geïmporteerde religies die nu in de westerse samenlevingen aanhangers hebben. Voor dit doel zou een verder verfijnde lijst van kenmerken nodig kunnen zijn, die categorieën bevat die niet allemaal apart gepresenteerd worden als een sine qua non (noodzakelijke voorwaarde) van religie, maar als kenmerken die vaak gevonden kunnen worden in het proefondervindelijk bewijs over enige groep die de status van religie voor zichzelf claimt. Zoals we al aangegeven hebben, moeten deze kenmerken dan beschouwd worden als “herkenbare gelijkenissen”. Elk punt moet dus gezien worden als iets wat waarschijnlijk aanwezig is in een religie, zonder dat gesuggereerd wordt dat het voor een beweging of een systeem van ideeën aanwezig moet zijn om als religie te kwalificeren.